ADHD u dzieci
ADHD u dzieci oznacza zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Jest to zaburzenie, które głównie charakteryzuje się trudnościami w koncentracji uwagi oraz nadpobudliwością ruchową. Dzieci z ADHD często mają trudności z utrzymaniem skupienia uwagi na dłuższy czas, szybko się rozpraszają i trudno im usiedzieć w miejscu. Często trudno jest im kontrolować swoje impulsy i zachowania.
Warto pamiętać, że ADHD jest zaburzeniem, którego nie można w pełni wyleczyć, nie oznacza to, że nie należy nic z tym robić. Odpowiednie wsparcie i leczenie mogą pomóc dzieciom z ADHD w radzeniu sobie z trudnościami.
Objawy ADHD u dzieci
ADHD u dzieci może mieć różne formy nasilenia. Wyróżniamy trzy główne grupy objawów ADHD:
1. W przypadku ADHD z deficytem uwagi, dzieci dotknięte tym zaburzeniem mają trudności z utrzymaniem skupienia uwagi na dłuższy czas oraz z organizacją i planowaniem swoich działań.
2. W przypadku ADHD z nadpobudliwością ruchową, dzieci dotknięte tym zaburzeniem mają trudności z utrzymaniem spokoju i dużą potrzebę ciągłego ruchu.
3. W przypadku ADHD z impulsywnością, dzieci dotknięte tym zaburzeniem mają trudności z kontrolowaniem swoich impulsów i reakcji emocjonalnych.
Objawy zazwyczaj są zauważalne przez dłuższy czas, powinny przeszkadzać w normalnym funkcjonowaniu dziecka w przedszkolu oraz w codziennych sytuacjach życiowych. Objawy ADHD u dzieci mogą się różnić w zależności od rodzaju zaburzenia, jednak najczęściej obejmują:
- Trudności z koncentracją uwagi: dzieci z ADHD mogą mieć trudności z utrzymaniem skupienia uwagi na dłuższy czas, szybko się rozpraszają i trudno im skupić się na jednej czynności.
- Nadpobudliwość ruchowa: dzieci z ADHD mogą być nieustannie ruchliwe, trudno im usiedzieć w miejscu, często przeszkadzają innym i trudno im skupić się na jednej czynności.
- Impulsywność: dzieci z ADHD mogą mieć trudności z kontrolowaniem swoich impulsów i reakcji emocjonalnych, często działają bez zastanowienia przed skutkami swoich czynów.
- Trudności z organizacją i planowaniem: dzieci z ADHD mogą mieć trudności z zachowywaniem porządku oraz trudności z dokańczaniem zadań.
- Trudności z pamięcią: dzieci z ADHD mogą mieć trudności z pamięcią długotrwałą i krótkotrwałą.
- Trudności w relacjach: dzieci z ADHD mogą mieć trudności z nawiązywaniem i utrzymywaniem relacji z rówieśnikami.
Diagnoza ADHD u dzieci
Diagnoza ADHD u dzieci jest zwykle stawiana przez psychologa, lekarza psychiatrę, a czasem także przez neurologa dziecięcego i pediatrę.
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi to zaburzenie neurorozwojowe, które dotyka nie tylko dzieci, ale również i dorosłych. Jedym ze sposobów diagnozy ADHD jest wywiad oraz obserwacja diagnostyczna. W dzisiejszych czasach mamy również do dyspozycji system QEEG – który umożliwia nam sprawdzenie i weryfikację funkcjonowania mózgu w różnych warunkach, a także System ASDcan służący do przesiewowej diagnostyki ADHD.
Leczenie ADHD
Leczenie ADHD składa się z kilku elementów: terapii behawioralnej, farmakoterapii, a także psychodedukacji.
1. Terapia behawioralna polega na nauce dziecka nowych zachowań i strategii radzenia sobie z trudnościami. Może to obejmować naukę technik relaksacyjnych, naukę planowania i organizacji, a także nagradzanie pozytywnego zachowania.
2. Farmakoterapia polega na stosowaniu leków sympatykomimetyków. Leki te pomagają zwiększyć poziom neuroprzekaźnika dopaminy w mózgu, co poprawia zdolność dziecka do skupienia się i kontrolowania impulsów.
3. Psychoedukacja zajmuje się kształceniem, nauczaniem i wspieraniem dzieci z zaburzeniem ADHD oraz ich rodziców i nauczycieli. Celem psychoedukacji ADHD jest zwiększenie zrozumienia i akceptacji tego zaburzenia, jak również poprawa jakości ich życia.
Ważne jest, aby leczenie było dostosowane do indywidualnych potrzeb każdego dziecka i było stale monitorowane przez lekarza, terapeutę oraz rodziców. Leczenie ADHD może trwać przez wiele lat. Istnieją również inne metody leczenia takie jak terapia rodzinna, terapia poznawczo-behawioralna. Warto skonsultować się z lekarzem psychologiem lub psychiatrą, aby ustalić najlepsze podjęcie leczenia dla swojego dziecka.
Przyczyny ADHD
Przyczyny ADHD nie są do końca znane. Przyczyny mogą być związane z kombinacją czynników genetycznych, neurobiologicznych i środowiskowych. Czynniki genetyczne odgrywają ważną rolę w rozwoju ADHD, a ryzyko wystąpienia ADHD jest większe u dzieci, których bliscy krewni również cierpią lub cierpieli na tę chorobę. Czynniki neurobiologiczne, takie jak zaburzenia w funkcjonowaniu określonych obszarów mózgu, mogą również przyczyniać się do rozwoju ADHD. Dzieci z ADHD mogą mieć mniejszy rozmiar określonych obszarów mózgu, takich jak kora przedczołowa, która odpowiada za kontrolę impulsów i uwagi. Czynniki środowiskowe, takie jak stres, urazy mózgu, zanieczyszczenie powietrza lub kontakt z metalami ciężkimi, mogą również przyczyniać się do rozwoju ADHD u dzieci.
Niektóre inne czynniki, które mogą przyczyniać się do rozwoju ADHD u dzieci, to:
- Wcześniactwo
- Niedotlenienie podczas porodu
- Niska masa urodzeniowa
- Infekcje lub choroby układu nerwowego w dzieciństwie
- Długotrwały stres
Jak widać, przyczyny ADHD u dzieci są złożone i mogą być różne dla różnych dzieci. Ważne jest, aby lekarz lub specjalista w dziedzinie ADHD przeprowadził dogłębną diagnozę, aby ustalić przyczyny i opracować odpowiedni plan leczenia dla dziecka.
ADHD a nauka
Dzieci z ADHD mogą mieć trudności w przedszkolu, ponieważ trudno im skupić się na zabawie i nauce, oraz trudno im kontrolować swoje zachowanie. Niektóre przedszkola mogą mieć specjalne programy dla dzieci z tym zaburzeniem. Nauczyciele i rodzice mogą pracować razem, aby pomóc dziecku z zaburzeniami ADHD radzić sobie w przedszkolu. Mogą to być strategie takie jak:
- Dostosowanie trybu pracy i zabawy do indywidualnych potrzeb dziecka
- Zapewnienie dziecku dodatkowej pomocy i wsparcia
- Stosowanie specjalnych technik uwagi i koncentracji
- Kontakt z rodzicami i specjalistami, aby uzyskać informacje na temat dziecka i jego problemów
Ważne jest, aby dzieci z zaburzeniami ADHD mieli wsparcie i pomoc, ze strony rodziców i nauczycieli w przedszkolu, jak i poza nim.
Monika Woźniak
Pani Monika jest magistrem pedagogiki opiekuńczo-wychowawczej, swoją wiedzę uzupełniła studiami podyplomowymi z zakresu zintegrowanej edukacji wczesnoszkolnej i wychowania przedszkolnego.
Spis treści
Podaj adres e-mail i zdobądź dostęp do sprawdzonych ciekawostek, dotyczących dzieci i ich wychowania.
